خاطرات ماه اول زندگی مهدیار

توی مطلب قبلی نوشتم که تا بیست روز درگیر زردی گل پسرم بودیم توی این مدت مامان جون طاهره پیشمون موند و حسابی زحمتش دادیم .بابا علی بعد از چهار روز رفت سرکار و تا دوهفته درگیر شیرینی دادن به دوستان و همکارانش بود به مناسبت به دنیا اومدن گل پسرمون. از روز اول به دنیا اومدن تو خونه پر از مهمون بود و همه اقوام و دوستان بهمون لطف داشتن سخت بود گاهی وقتا اما برای بابا علی و مامان جون طاهره سخت تر که پذیرایی به عهده شون بود حسابی پولدار شدی پسرم برات خیلی کادو آوردن و همه هم پول آوردن هر کس اتاقت رو میدید ذوق زده میشد و خوشش می یومد .همه زحمتای نگهداری تو هم به عهده مامان جون طاهره بود و من فقط بهت شیر می دادم. توی این مدت چون نزدیک به عید بود خرید عید هم کردیم. مامان جون طاهره برای من یه مانتو قشنگ دوخت دستشون درد نکنه خیلی شرمنده ش هستم . هر روز عصر عمه زهرا و بابا جون و مامان جون هم می یومدن گل پسرم رو می دیدن .خیلی قشنگ می خندی گل مامان هممون عاشق لبخندای تو هستیم یادم رفت بگم که وزن اولیه به دنیا اومدنت ۳۱۰۰ کیلو بود اما توی روزای اول به خاطر زردی حسابی لاغر شدی . روز بیست و دوم تولدت جمعه بود و ختنه ت کردیم گفتیم شاید زردیت کامل خوب بشه .درمانگاه مسجد الرسول رفتیم روز وحشتناکی بود خیلی جیغ زدی و بعد هم رفتیم خونه مامان جون طاهره و شب تازه دردت شروع شد دیگه جون شیر مکیدن هم نداشتی و من تند تند برات شیر می دوشیدم . بابا جون خیلی دوستت داره شب تا صبح که تو اونجا بیدار بودی بابابزرگ بالای سرت بیدار بود صبح خوب شدی خدا رو شکر و این مرحله سخت هم به خیر گذشت . برای عید گل پسرم هر چی گشتیم لباس مناسب که اندازت باشه پیدا نکردیم پس مامان جون طاهره باز زحمت کشید و یک لباس زیبا برات دوخت .اینم عکسش

پسر گلم خیلی نازی ولی نمی دونم چرا رنگ پوستت تیره هست مامان طاهره بهت میگه زغال

اما من مطمینم پسرم سفید میشه .

بالاخره عید رسید عید امسال لحظه سال تحویل تو توی بغل بابا علی خواب بودی و عجب لحظه ای بود هر دومون گریه کردیم و شکر کردیم خدا رو به خاطر داشتن تو .پارسال چقدر سخت سال تحویل شد دلم پر از غم بود و از خدا خواسته بودم امسال بهم یه نی نی بده ممنونم خدا.